Łotwę tworzą cztery prowincje: Kurzeme (Kurlandia), Widzeme (Liwlandia), Zemgale (Semigalia) i Latgale (Łatgalia) położone na obszarze nizinnym o rzeźbie polodowcowej. Na Wyżynie Środkowowidzemskiej wznosi się najwyższy punkt kraju – Gaizinkalns (311 m n.p.m.). Jest tu ok. 3 tys. jezior – najwięcej w Łatgalii. Daugawa (Dźwina) – ukochana rzeka Łotyszów – to najdłuższa rzeka łotewska (367 km w kraju). Na północ od Rygi wpada do morza Gauja. Przepływa przez uroczą Szwajcarię Liwlandzką. Na wzgórzach po obu stronach rzeki wznoszą się ruiny zamków krzyżackich: Sigulda, Krimulda i Turaida. 40% powierzchni kraju zajmują lasy, a ok. 10% torfowiska.

Co warto zwiedzić na Łotwie?

Ryga i okolice: Stare Miasto z zamkiem i potężną Katedrą, Pomnik Wolności, Ryskie Muzeum Motoryzacji, Jurmała – słynne uzdrowisko nad ciepłymi wodami Zatoki Ryskiej.
Semigalia: Jelgava – pałac na Wyspie Zamkowej, Barokowy Pałac Pilsundale, miasteczka w Dolinie Dźwiny, Tervete – Park Krajobrazów Leśnych.
Liwlandia: Park Narodowy Gaui, ośrodek turystyczny Sigulda, ruiny zamku krzyżackiego w Cesis, Dolina rzeki Salacy.
Łatgalia: Pojezierze Łatgalskie, Dyneburg, sanktuarium katolickie Aglona, Krasław – polskie ślady.
Kurlandia: portowe miasta Lipawa i Windawa, spływy kajakowe na Abavie.

Święta na Łotwie

Święto Zimy (Ziemassvetki) obchodzono w okresie przesilenia zimowego. Obrzędy przedświąteczne polegały na wleczeniu wokół domu drewnianej belki, spalanej następnie jako symbol starego roku. Grupy przebierańców (kekatas) w maskach niedźwiedzia, konia, kozy, żurawia bądź śmierci, śpiewając i tańcząc, wędrowały od domu do domu. Na najdłuższy dzień roku (św. Jana) przypada najważniejsze doroczne święto, nazywane Ligo bądź Jani. Rozpoczyna się 23 czerwca wieczorem (Zalu vakars). Domy zdobią trawy, polne kwiaty i wianki z liści dębów. W nocy rozpala się ogniska. Nawiedzającym domostwa gościom świętojańskim (Ligotaji) towarzyszą taniec i śpiew. W życiu kulturalnym Łotwy szczególne miejsce zajmują czerwcowe Święta Pieśni (Dziesmu svetki).